Küçük çocuk Tanrı ile buluşmak istedi. Tanrı’nın yaşadığı yere ulaşmak için uzun bir yolculuk yapacağını bildiğinden, çantasının içine kremalı kek ve gazoz şişelerini doldurdu ve yola koyuldu.

Üç blok ilerledikten sonra yaşlıca bir adama rastladı. Adam bankta oturmuş güvercinleri besliyordu. Çocuk yaşlı adamın yanına oturdu ve çantasını açtı. Çantadan içeceğini almak üzere iken adamın da aç olabileceğini düşünerek ona kremalı kekinden verdi.

Adam teşekkürle kabul etti ve çocuğa gülümsedi. Gülümsemesi o kadar içtendi ki çocuk bunu bir kez daha görebilmek için ona tekrar gazoz ikram etti.

Adam yeniden ona gülümsedi. Çocuk çok mutlu oldu. Tüm öğleden sonrayı orada yiyerek ve gülümseyerek ama tek kelime etmeden geçirdiler.

Hava kararmaya başlayınca, çocuk ne kadar yorgun olduğunu fark etti ve gitmek için kalktı. Fakat birkaç adım attıktan sonra koşarak geri döndü ve adama sarıldı. Adam ona en güzel gülümsemesi ile cevap verdi.

Çocuk evinin kapısını açtıktan bir süre sonra annesi yüzündeki neşeyi farketti.

Annesi
– seni bu kadar mutlu edecek ne yaptın bugün? diye sordu.
-Tanrı ile öğle yemeğindeydim diye cevapladı çocuk ve annesi cevap vermeden ekledi:
-Biliyor musun, Tanrı gördüğüm en güzel gülümsemeye sahip.

Bu arada, yaşlı adam da ışık saçan bir neşe ile evine dondu. Oğlu şaşkınlık içerisinde yüzündeki huzuru görünce sordu,
– Baba seni bu kadar mutlu edecek ne yaptın bugün?
– Parkta Tanrı ile kremalı kek yedim diye cevapladı ve oğlu cevap vermeden ekledi
– Biliyor musun, beklediğimden daha gençmiş

Çoğunlukla küçük bir dokunuşun gücünü, nazik bir sözün, ilgiyle dinleyen bir kulağın, içten bir komplimanın veya küçük bir değer verici davranışın gücünü küçümseriz ki bunlar tüm hayatı değiştirme potansiyeline sahiptirler.

İnsanlar bir sebepten dolayı, bir süreliğine ya da ömür boyu hayatımıza girerler.

Hepsine eşit şekilde sarılın.

* Kaynak: yazarı bilinmiyor