ilk seanstan sonra evime dönerken ben, hani o “yaşam sevincini yitirmiş olan ben” yol boyu gülümsememe engel olamadım.

​

​“Yaşam sevincimi yitirdim.” Evet Cavit Hoca’nın, size nasıl yardımcı olabilirim? sorusuna telefonda verdiğim yanıt buydu işte. Ne diyeceğimi bilememiştim çünkü. Hayatımda genel bir keyifsizlik hakimdi. Gerek iş gerekse özel hayatımda mutlu değildim. Hayattan tad alamıyordum. Sanki bana verilen ömür bir an önce tükensin diye birbiri ardına aynı olan günleri yaşıyordum. Bu kısır döngüyü kırmam gerektiğini biliyordum. Bu amaçla elime her geçen kitabı, önüme her düşen videoyu izledim neredeyse. Fakat olmuyordu, beni boğan o perdeyi yırtıp çıkamıyordum bir türlü. Bu arada Sonsuz Şifa sayfasını da takip edip paylaşılan yazıları okuyordum bir nebze rahatlamak için, yani Cavit Hoca’yı paylaşımlarından ve yazılarından tanıyordum.

​Fakat nedense kendisiyle bağlantı kurup yardım istemek aklıma gelmiyordu. Kıbrıs’ta yaşamama rağmen kendisiyle tanışmak için niçin o kadar beklemiştim, niçin tanışmak için o günü seçmiştim bilmiyorum. Eeee şimdi anlıyorum ki mucizelerin ne zaman gerçekleşeceği belli olmuyor)

​Cavit Hoca ile görüşüp konuştuğumda seans almamın yararlı olacağına  karar verdik. Ve aldığım ilk seanstan sonra evime dönerken ben, hani o “yaşam sevincini yitirmiş olan ben” yol boyu gülümsememe engel olamadım. Bu bir mucize idi gerçekten içimde bir şey uyanmıştı sanki, yoğun bir sevgi duygusu her tarafımı sarmıştı. Ben seviyordum, hem de kendimi. Tam bir hafta böyle muhteşem geçti. Önceleri bulanık gördüğüm dünya, sanki gözümden bir perde kalmış gibi netleşti.

​İkinci ve üçüncü seanslarda, sürdürdüğüm -hatta sürdüremediğim- saçma sapan ilişkilere hangi korkularım yüzünden tutunduğumu; kontol etme ihtiyacının beni nasıl kontrolden çıkardığını fark ettim. Dolayısıyla Cavit Hoca’nın yaptığı her seansta farklı konular gündeme geliyordu ve biz onları usul usul temizliyorduk.

​En nihayetinde son seanstan çıktığımda ben kendimdim artık. Hafiflemiştim, mutluydum, hayatı ve kendimi çoook seviyordum. İçten böyle hissedince dışarıya yansımamız da değişiyor. Beni uzaktan tanıyıp Cavit Hoca’yla çalıştığımı bilmeyenler, yakın arkadaşlarıma; duruşumun değiştiğini, aslında farklı bir şey yapmamama rağmen daha şık giyindiğimi, enerji saçtığımı, yüzümün ışıldadığını  söylüyor ve ne yaptığımı soruyorlarmış. Dilimin döndüğünce anlatıyorum ben de yaşadıklarımı, çünkü herkesin bu hediyeye layık olduğunu ve bunları yaşaması gerektiğini biliyorum.

​Bana bu mucizeyi yaşatan Cavit Hoca’ma gerçekten“sonsuz” teşekkürler ediyorum. Muhteşemsiniz, iyi ki varsınız hocam.

Hülya YEŞİL